Bij de avondshow van Lubach werd 70 jaar landbouwbeleid beschreven aan de hand van de casus van Boer Gerard. Lubach brengt in beeld wat de wijzigingen in beleid en wetgeving betekenen voor een individuele boer en hoe tegenstrijdig die soms zijn.
Vanuit verschillende ministeries, kabinetten, vanuit het nationale niveau, of vanuit Europa: nieuwe, vaak tegenstrijdige, plannen volgen elkaar soms al drie maanden na elkaar op.
Meststoffenbeleid, MacSharryhervormingen, uitrijverbod, varkenswet, afschaffing melkquotum, fosfaatreductieplan, stikstofmaatregelen.
Het geeft aan hoe complex dossiers binnen de Rijksoverheid zijn en dat er verschillende partijen bezig zijn met thema’s die aan elkaar raken. Dit kan af en toe langs elkaar lopen. Door het zo in historisch perspectief te plaatsen, is de frustratie van boeren – ondanks de opgaven waar we nu voor staan – te begrijpen.
Wat zou er gebeuren als we de doelgroep centraal zouden zetten in planvorming? Niet alleen de geschiedenis van een dossier bekijken, maar ook de geschiedenis van de doelgroep. En wat als we de doelgroep actief betrekken bij het maken van de plannen? Zou het meer begrip creëren voor de uitdagingen waar we nu voor staan? Het zou in ieder geval de tegenstrijdigheden in de plannen aan het licht brengen.
Bij Brugwerk kijken we graag terug in de tijd en trekken we lessen uit wat er in het verleden is gebeurd op een thema en wat dat met de praktijkprofessionals of burgers heeft gedaan. Dit vormt de basis voor onze verdere check in de praktijk.
Zie het item van Lubach: